ฝากร้านฟรี , ประกาศขายของฟรี, ลงประกาศฟรี ติดอันดับ Google , ประกาศฟรีไม่มีหมดอายุ

Doctor At Home: โบทูลิซึม (Botulism)

โบทูลิซึม เป็นโรคที่เกิดจากพิษของแบคทีเรียชนิดหนึ่งที่ทำลายระบบประสาท ทำให้กล้ามเนื้ออ่อนแรงหรือเป็นอัมพาต จัดว่าเป็นโรคที่มีอันตรายร้ายแรง พบได้ในคนทุกวัย บางครั้งพบการเจ็บป่วยพร้อมกันหลายคนจากการบริโภคอาหารที่ปนเปื้อนพิษ (อาหารเป็นพิษ)

ในบ้านเราเคยมีรายงานผู้ป่วยโรคนี้จากการกินหน่อไม้ปี๊บที่เป็นพิษเป็นครั้งคราว เมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. 2549 มีรายงานการป่วยเป็นโรคนี้พร้อมกันกลุ่มใหญ่สุดเป็นประวัติการณ์ของโลกจำนวน 209 ราย จากการกินหน่อไม้ปี๊บ ในงานฉลองพระธาตุเมล็ดข้าว ที่อำเภอบ้านหลวง จังหวัดน่าน ในจำนวนนี้มีประมาณ 40 รายที่มีอาการหนักจนต้องใช้เครื่องช่วยหายใจ

สาเหตุ

เกิดจากพิษของเชื้อแบคทีเรีย ที่มีชื่อว่า คลอสตริเดียม โบทูลินัม (Clostridium botulinum) ซึ่งอยู่ในตระกูลเดียวกับเชื้อบาดทะยัก เชื้อโรคมีลักษณะเป็นสปอร์ (spore) พบอยู่ตามดินทราย ตะกอนในน้ำ ฝุ่นละออง สามารถปลิวกระจายไปตามอากาศ มีความทนทานอยู่ในสิ่งแวดล้อมได้นานหลายปี สปอร์เมื่อตกอยู่ในที่ที่มีความชื้นมีสารอาหารและขาดออกซิเจน เช่น ในลำไส้ บาดแผลลึกและแคบ อาหารที่บรรจุในภาชนะที่ปิดมิดชิด (เช่น กระป๋อง ปี๊บ ขวดนม ถุงพลาสติกสุญญากาศ) ก็จะเกิดการงอกเจริญเติบโต และปล่อยสารพิษที่มีชื่อว่า โบทูลิน (botulin) ออกมา

โบทูลิน* เป็นพิษต่อประสาท (neurotoxin) ออกฤทธิ์โดยไปจับกับปลายประสาท (presynaptic nerve terminal) ตรงบริเวณรอยเชื่อมต่อกับเส้นใยกล้ามเนื้อ (postsynaptic muscle membrane) เกิดผลในการยับยั้งไม่ให้ปลายประสาทหลั่งอะเซทิลโคลีน (acetylcholine) ซึ่งเป็นตัวนำสัญญาณประสาทไปสั่งให้กล้ามเนื้อทำงาน (หดตัว) พิษโบทูลินัมจึงทำให้กล้ามเนื้อทั่วร่างกายไม่หดตัว เกิดอาการอ่อนแรงเป็นอัมพาต นอกจากนี้ยังไปยับยั้งการส่งทอดสัญญาณประสาทของระบบประสาทอัตโนมัติพาราซิมพาเทติกที่อาศัยอะเซทิลโคลีนเป็นตัวนำสัญญาณประสาท ทำให้อวัยวะภายในทำงานผิดปกติ (เช่น รูม่านตาขยาย น้ำลายออกน้อย ท้องผูก ถ่ายปัสสาวะไม่ออก เป็นต้น) ปลายประสาทจะถูกพิษทำลายอย่างถาวร ต้องรอให้ปลายประสาทงอกขึ้นมาใหม่ ระบบประสาทและกล้ามเนื้อจึงจะฟื้นคืนหน้าที่ได้ ซึ่งอาจต้องใช้เวลานาน 2-4 เดือน

โดยทั่วไป ผู้ป่วยอาจรับพิษของเชื้อชนิดนี้ได้ 3 ลักษณะ คือ

1. โบทูลิซึมจากอาหารเป็นพิษ (food-borne botulism) มักเกิดจากการกินพืชผักหรือเนื้อสัตว์ที่บรรจุอยู่ในภาชนะมิดชิดและมีความเป็นกรดไม่มาก เช่น หน่อไม้ เห็ด ถั่ว ข้าวโพด แตง ปลา อาหารทะเล สัตว์ป่า (เช่น เนื้อเก้ง) เป็ด ไก่ นม ที่บรรจุกระป๋อง ปี๊บ หรือขวดแก้ว ที่ผลิตแบบอุตสาหกรรมในครัวเรือนซึ่งขาดกรรมวิธีที่ถูกต้อง หรือในถุงพลาสติกที่ปิดมิดชิด ทำให้สปอร์ของเชื้อชนิดนี้ปนเปื้อนในอาหาร สามารถงอกเจริญเติบโตและปล่อยพิษเจือปนอยู่ในอาหาร เช่น หน่อไม้ปี๊บที่นิยมบริโภคในบ้านเรานั้น จะทำการต้มหน่อไม้นานเพียง 1 ชั่วโมง ซึ่งไม่สามารถฆ่าสปอร์ที่ปนเปื้อนได้ แล้วอัดใส่ปี๊บ ตั้งไว้ในอุณหภูมิห้อง รอจำหน่ายหมดภายใน 3-6 เดือน สปอร์ก็สามารถงอกเจริญเติบโตและปล่อยพิษออกมา (ส่วนหน่อไม้ดองที่มีรสเปรี้ยว มีการใส่น้ำมะนาวหรือน้ำส้มในการดอง ทำให้มีความเป็นกรดหรือ pH ต่ำกว่า 4.6 สปอร์ไม่สามารถเจริญเติบโต)

2. โบทูลิซึมจากการติดเชื้อทางบาดแผล (wound botulism) มักจะเป็นแผลลึกและแคบที่ขาดออกซิเจน รวมทั้งการฉีดยาเสพติดด้วยเข็มที่ไม่สะอาด สปอร์ในดินทรายที่ปนเปื้อนบาดแผลจะเข้าไปแบ่งตัวในบาดแผลแล้วปล่อยพิษเข้าสู่กระแสเลือด ไปทำลายระบบประสาททั่วร่างกาย การติดเชื้อลักษณะนี้พบได้น้อย

3. โบทูลิซึมในทารก (infant botulism) เกิดจากการกินอาหารที่ปนเปื้อนสปอร์ ซึ่งจะพบในทารกอายุต่ำกว่า 1 ปี เนื่องจากในลำไส้ของทารกยังไม่มีจุลินทรีย์ที่สามารถป้องกันการแบ่งตัวของสปอร์เช่นเด็กโตและผู้ใหญ่ สปอร์จึงเกิดการแบ่งตัวอยู่ในลำไส้ แล้วปล่อยพิษเข้ากระแสเลือดไปทั่วร่างกาย ในสหรัฐอเมริกาจะพบภาวะนี้ในทารกอายุต่ำกว่า 6 เดือน มักเกิดจากการกินน้ำผึ้งที่มีสปอร์ปนเปื้อน บางครั้งอาจไม่ทราบสาเหตุชัดเจน สันนิษฐานว่าอาจเกิดจากการกินอาหารที่ปนเปื้อนสปอร์ที่ปลิวมากับฝุ่นละออง

กลไกการออกฤทธิ์ของพิษโบทูลิซึม

* โบทูลินจัดว่าเป็นพิษร้ายแรงที่สุดในบรรดาพิษที่เกิดจากแบคทีเรีย จึงมีการนำมาผลิตเป็นอาวุธชีวภาพ
ปัจจุบัน มีการนำโบทูลินไปทำให้เจือจาง ผลิตเป็นยา (เช่น ยาที่มีชื่อว่า Botox) รักษาโรคต่าง ๆ เช่น ใบหน้ากระตุกครึ่งซีก (hemifacial spasm) ตากระพริบค้าง (blepharospasm) หนังตาบนถูกดึงรั้ง (eyelid retraction) ภาวะตาแห้ง ตาเข ไมเกรน อาการแขนขาเกร็ง กระเพาะปัสสาวะบีบตัวไวกว่าปกติหรือน้อยกว่าปกติ ต่อมลูกหมากโต อาการปวดท้องน้อยเรื้อรัง เสริมสวย (แก้รอยย่นบนใบหน้า) เป็นต้น

อาการ

โบทูลิซึมจากอาหารเป็นพิษ มักจะมีอาการเกิดขึ้นหลังกินอาหาร 8-36 ชั่วโมง (แต่อาจพบเร็วสุด 4 ชั่วโมง และนานสุด 14 วัน) หากรับปริมาณพิษเข้าไปมาก อาการก็จะเกิดเร็ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าอาการเกิดขึ้นภายใน 24 ชั่วโมงหลังกินอาหาร อาการมักจะรุนแรง มักเป็นพร้อมกันหลายคน

แรกเริ่มมีอาการคลื่นไส้อาเจียน ปวดท้อง บางรายอาจมีอาการท้องเดินร่วมด้วย หลังจากนั้นจะมีอาการอิดโรย อ่อนเพลีย เวียนศีรษะ มึนงง กระหายน้ำ ปากแห้ง คอแห้ง เจ็บคอ น้ำลายเหนียว หนังตาตก (ลืมตาไม่ขึ้น) ทั้ง 2 ข้าง ตาพร่ามัว มองเห็นภาพซ้อน กลืนลำบาก พูดอ้อแอ้หรือเสียงค่อยมาก ท้องผูก ปัสสาวะไม่ออก

ในรายที่เป็นรุนแรง จะมีอาการอ่อนแรงของกล้ามเนื้อทั่วร่างกายตามมา โดยเริ่มจากบริเวณลำตัวกระจายไปสู่แขนขา กล่าวคือ จะมีอาการอัมพาตของกล้ามเนื้อหน้าอก กะบังลม และหน้าท้อง ทำให้หายใจลำบาก ก่อนที่จะมีอาการอัมพาตของแขนขาทั้ง 2 ข้าง หากไม่ได้รับการรักษามักเสียชีวิตภายใน 3-7 วัน

ส่วนโบทูลิซึมจากการติดเชื้อทางบาดแผล มักมีอาการหลังมีบาดแผลประมาณ 4-14 วัน (เฉลี่ย 10 วัน) ผู้ป่วยจะมีประวัติฉีดยาเสพติด หรือมีบาดแผลตามผิวหนัง แล้วมีอาการแบบเดียวกับโบทูลิซึมจากอาหารเป็นพิษดังกล่าวข้างต้น ยกเว้นไม่มีอาการทางระบบทางเดินอาหาร (คลื่นไส้ อาเจียน ปวดท้อง ท้องเดิน)

สำหรับโบทูลิซึมในทารก มักจะมีอาการหลังกินอาหารที่มีสปอร์ประมาณ 3-30 วัน อาการแรกเริ่มที่พบก็คือ อาการท้องผูก ต่อมาจะมีอาการง่วงซึม เฉยเมย ไม่ดูดนม ไม่กินอาหาร หนังตาตก กลืนลำบาก ร้องไม่มีเสียง คอพับคออ่อน เนื้อตัวอ่อนปวกเปียก หายใจลำบาก


ภาวะแทรกซ้อน

ที่ร้ายแรง คือ ภาวะการหายใจล้มเหลว ซึ่งเป็นสาเหตุของการตายของผู้ป่วย

อาจมีโรคปอดอักเสบ (ปอดบวม) แทรกซ้อน เนื่องจากการสำลัก

บางรายอาจมีอาการอ่อนเพลีย อิดโรย ปากแห้ง ตาแห้ง เหนื่อยง่ายเวลาออกแรง นานเป็นแรมปี


การวินิจฉัย

แพทย์จะวินิจฉัยจากอาการและสิ่งตรวจพบ ดังนี้

มักตรวจพบอาการอ่อนแรงของกล้ามเนื้อ เช่น หนังตาตก พูดอ้อแอ้หรือเสียงค่อยมาก กลืนลำบาก หายใจลำบาก แขนขาเป็นอัมพาต (ในทารกจะพบอาการคอพับคออ่อน เนื้อตัวอ่อนปวกเปียก หายใจลำบาก)

ทั้งทารกและผู้ใหญ่ จะพบรูม่านตาขยาย และไม่มีปฏิกิริยาต่อแสง รีเฟล็กซ์ของข้อลดลงหรือไม่มี

ผู้ป่วยจะรู้สึกตัวดี และไม่มีอาการชาของแขนขา (เนื่องเพราะพิษโบทูลินไม่มีผลต่อสมองและประสาทรับความรู้สึก)

ผู้ป่วยมักไม่มีไข้ (ยกเว้นในรายที่มีการติดเชื้อแทรกซ้อนในช่วงหลัง)

แพทย์จะทำการวินิจฉัยให้แน่ชัดโดยการถ่ายภาพสมองด้วยคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า เจาะหลังเพื่อตรวจน้ำไขสันหลัง ตรวจคลื่นไฟฟ้ากล้ามเนื้อ (EMG) ตรวจพิษโบทูลินในเลือดหรืออุจจาระ ตรวจเพาะเชื้อจากอุจจาระหรือเศษอาหารในกระเพาะอาหาร รวมทั้งการนำอาหารที่สงสัยว่าเป็นต้นเหตุไปตรวจหาพิษ เป็นต้น


การรักษาโดยแพทย์

แพทย์จะรับตัวผู้ป่วยไว้ในโรงพยาบาล ถ้าเกิดจากอาหารเป็นพิษจำเป็นต้องทำการขับเอาอาหารที่ตกค้างอยู่ในกระเพาะลำไส้ออกให้มากที่สุด โดยการทำให้อาเจียน ล้างท้อง หรือสวนทวาร ให้กินผง ถ่านกัมมันต์ (activated charcoal) เพื่อลดการดูดซึมพิษ

ถ้าติดทางบาดแผล จำเป็นต้องตัดเลาะเนื้อเยื่อที่ติดเชื้อออกไป

นอกจากนี้ ให้การดูแลรักษาแบบประคับประคอง เช่น ให้สารน้ำและสารอาหารทางหลอดเลือดดำ คาสายสวนปัสสาวะ ในรายที่หายใจไม่ได้ต้องใช้เครื่องช่วยหายใจจนกว่าจะหายใจได้เอง ทำกายภาพบำบัดฟื้นฟูกล้ามเนื้อที่อ่อนแรง ป้องกันการติดเชื้อแทรกซ้อน เป็นต้น

บางกรณี แพทย์จะฉีดเซรุ่มต้านพิษ (botulinum antitoxin) ซึ่งควรฉีดภายใน 72 ชั่วโมงหลังมีอาการ จึงจะได้ผลดีในการทำลายพิษที่หลงเหลืออยู่ในเลือด เพื่อป้องกันไม่ให้อาการลุกลามหนักขึ้น (ส่วนทารกที่เป็นโรคนี้จากการกินสปอร์ที่ปนเปื้อนอยู่ในอาหาร จะใช้เซรุ่มต้านพิษไม่ได้ผล เพราะไม่สามารถทำลายสปอร์)

ผลการรักษาขึ้นกับความรุนแรงของโรคและความรวดเร็วของการได้รับการดูแลรักษา

หากได้รับการดูแลรักษารวดเร็วและถูกต้อง ส่วนใหญ่มักจะหายขาดได้ โดยใช้เวลานานหลายสัปดาห์หรือหลายเดือนกว่ากล้ามเนื้อจะทำงานได้เป็นปกติ

ในรายที่เป็นรุนแรง (มีภาวะหายใจลำบากหรือหยุดหายใจ) หากไม่ได้รับการรักษาได้ทันท่วงที ก็อาจเสียชีวิตภายใน 3-7 วัน หลังมีอาการ

โดยเฉลี่ย โรคนี้มีอัตราตายประมาณร้อยละ 5-10


การดูแลตนเอง

หากมีอาการอ่อนแรงของกล้ามเนื้อเกิดขึ้นเฉียบพลัน เช่น หนังตาตก พูดอ้อแอ้หรือเสียงค่อยมาก กลืนลำบาก หายใจลำบาก แขนขาเป็นอัมพาต (ในทารกจะพบอาการคอพับคออ่อน เนื้อตัวอ่อนปวกเปียก หายใจลำบาก) ควรปรึกษาแพทย์โดยเร็ว

เมื่อพบว่าเป็นโบทูลิซึม ควรดูแลรักษาและปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์ และติดตามรักษากับแพทย์ตามนัด

ในรายที่แพทย์ให้ยากลับไปกินต่อที่บ้าน ถ้ากินยาแล้วสงสัยเกิดผลข้างเคียงจากยา (เช่น มีลมพิษ ผื่นคัน ตุ่มพุพอง ตาบวม ปากบวม คลื่นไส้ อาเจียน หรือมีอาการผิดปกติอื่น ๆ) ควรกลับไปพบแพทย์ก่อนนัด


การป้องกัน

1. เลือกกินอาหารกระป๋องที่ผ่านกรรมวิธีฆ่าเชื้อที่ถูกต้อง (ฆ่าเชื้อสปอร์ภายใต้หม้ออัดแรงดัน อุณหภูมิ 120 องศาเซลเซียส นาน 30 นาที)* หลีกเลี่ยงอาหารกระป๋องที่บู้บี้ บวมป่อง หมดอายุ หรืออาหารที่บูดเน่า (มีกลิ่นเหม็นหรือเปลี่ยนสี)

2. หลีกเลี่ยงการกินอาหารที่บรรจุในภาชนะมิดชิดที่ผลิตแบบอุตสาหกรรมในครัวเรือน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหน่อไม้ปี๊บ เนื้อสัตว์ (เช่น สัตว์ป่า)

หากไม่อาจจะหลีกเลี่ยงได้ ควรนำไปต้มในน้ำเดือดหรือทำให้เดือดนานประมาณ 30 นาที แม้พิษโบทูลินจะถูกทำลายเมื่ออยู่ในอุณหภูมิ 100 องศาเซลเซียส นาน 10 นาที แต่ในแง่ปฏิบัติแนะนำให้ต้มให้เดือดนาน 30 นาที เผื่อเวลาที่ความร้อนต้องส่งผ่านจากภายนอกเข้าสู่ภายในของชิ้นอาหาร**

3. อาหารที่เหลือเก็บไว้กินมื้อต่อไป ควรนำไปเก็บในตู้เย็น ไม่ควรทิ้งไว้ที่อุณหภูมิห้อง และก่อนกินครั้งใหม่ควรปรุงให้ร้อน

4. เมื่อมีบาดแผลสกปรก ปนเปื้อนดินทราย ควรทำการชะล้างบาดแผลให้สะอาด และควรปรึกษาแพทย์หรือเจ้าหน้าที่สาธารณสุข ในการป้องกันการติดเชื้อ

5. หลีกเลี่ยงการฉีดยาด้วยเข็มที่ไม่ได้ผ่านกรรมวิธีทำให้ปลอดเชื้อ

6. หลีกเลี่ยงการป้อนน้ำผึ้งแก่ทารกอายุต่ำกว่า 1 ปี

* สปอร์ มีความทนต่อความร้อนสูง การต้มให้เดือด (100 องศาเซลเซียส) ไม่สามารถทำลายมันได้ ในขณะที่พิษโบทูลินสามารถถูกทำลายด้วยความร้อนที่น้อยกว่า
** ดร.วิสิฐ จะวะสิต. สารพิษโบทูลิน: มหันตภัยที่ซ่อนในหน่อไม้ปี๊บ. นิตยสารหมอชาวบ้าน 2549:28(พ.ค.):17-24.

ข้อแนะนำ

1. โรคนี้ในระยะแรกมักมีอาการแบบอาหารเป็นพิษ (คลื่นไส้ อาเจียน ปวดท้อง ท้องเดิน) นำมาก่อนจะมีอาการอ่อนแรงของกล้ามเนื้อบริเวณใบหน้า ดังนั้นเมื่อพบผู้ป่วยมีอาการอาหารเป็นพิษ อย่าลืมถามประวัติอาหารที่ผู้ป่วยกิน (เช่น หน่อไม้ปี๊บ อาหารกระป๋อง เนื้อสัตว์ป่าที่บรรจุในภาชนะมิดชิด) หากสงสัยควรเฝ้าสังเกตดูอาการอย่างใกล้ชิด (อาการปากแห้ง คอแห้ง หนังตาตก พูดเสียงค่อย กลืนลำบาก) และส่งต่อผู้ป่วยไปโรงพยาบาลด่วน

2. ผู้ป่วยที่มีอาการหนังตาตก (ตาปรือ ลืมตาไม่ขึ้น) อาจมีสาเหตุได้หลายอย่าง เช่น พิษงูเห่า โบทูลิซึม ไมแอสทีเนียเกรวิส เป็นต้น (ตรวจอาการอัมพาต/หนังตาตก ประกอบ) แต่ถ้าพบอาการหนังตาตกทั้ง 2 ข้าง หรือเกิดขึ้นฉับพลันพร้อมกันหลายคน โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีอาการแบบอาหารเป็นพิษนำมาก่อน ควรคิดถึงโบทูลิซึม

3. ในกรณีที่สงสัยผู้ป่วยเป็นโรคนี้ ควรนำอาหารที่สงสัยว่าเป็นต้นเหตุไปตรวจพิสูจน์ที่โรงพยาบาลด้วย

4. ผู้ป่วยที่รับพิษรุนแรง มักมีอาการหายใจไม่ได้เนื่องจากกล้ามเนื้อหายใจเป็นอัมพาต ต้องคอยเฝ้าดูอาการนี้ และให้การช่วยเหลืออย่างทันท่วงที ซึ่งมักจะต้องใช้เครื่องช่วยหายใจจนกว่าจะปลอดภัย

* ต่างกันที่การเรียงลำดับ โบทูลิซึมจะเป็นจากบนลงล่าง (descending paralysis) คือเริ่มที่หน้าก่อน ค่อยลงมาที่หน้าอก หน้าท้อง (หยุดหายใจ) แล้วไปสิ้นสุดที่แขนขา ส่วนพิษปลาปักเป้าจะเป็นจากส่วนปลายเข้าหาส่วนกลาง (ascending paralysis) คือ เริ่มจากแขนขาก่อน แล้วไปที่หน้าและไปสิ้นสุดที่หน้าอก หน้าท้อง (หยุดหายใจ) นอกจากนี้โบทูลิซึมไม่มีอาการชา ส่วนพิษปลาปักเป้ามีอาการชาที่ปาก ลิ้น หน้า แขน ขา

อาหารสายยาง อาหารปั่นผสม สามารถทำให้ท้องเสียได้หรือไม่

อาหารสายยาง อาหารปั่นผสม เป็นอาหารทางการแพทย์ อาหารสุขภาพ ที่ใช้ในกลุ่มผู้ป่วยที่ไม่สามารถกลืนอาหารเองได้ และกลุ่มผู้ป่วยที่ต้องให้อาหารทางสายยาง อาหารจะต้องมีความสะอาด ปลอดภัย ไม่มีสารปนเปื้อนในอาหาร ถึงจะมีความปลอดภัยแก่ผู้ป่วย หลังจากที่ได้รับอาหารปั่นผสม

นอกจากนี้ น้ำ มีความจำเป็นต่อสิ่งมีชีวิต การได้รับน้ำมากหรือน้อยเกินไปส่งผลให้เกิดการเสียชีวิตได้ โดยส่วนมากคนเราได้รับน้ำจากสารเหลวและอาหาร แต่จะมีการสูญเสียน้ำไปทางปัสสาวะ อุจจาระ การอาเจียน ทางผิวหนัง(เหงื่อ) และกายหายใจ ปริมาณน้ำในร่างกายจึงมีความสำคัญเป็นอย่างมาก การได้รับน้ำที่น้อยเกินไปนั้นมักเกิดจากการอาเจียน ท้องเสีย เสียเลือด เสียเหงื่อมาก และปัสสาวะออกมาก

หลังจากการให้อาหารทางสายยางเสร็จเรียบร้อยแล้ว ควรให้น้ำแก่ผู้ป่วยด้วยปริมาณที่เหมาะสมด้วย เพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนของผู้ป่วย อย่างไรก็ตาม อาหารปั่นผสมที่จะให้แก่ผุ้ป่วยจะต้องมีความสะอาด ผู้ที่ผลิตอาหารรวมไปถึงผู้ที่ให้อาหารแก่ผู้ป่วยจะต้องล้างมือก่อนทุกครั้ง และภาชนะจะต้องมีความสะอาด ผ่านการฆ่าเชื้อโรค หากผู้ป่วยได้รับอาหารที่ไม่สะอาด มีสารปนเปื้อน อาจจะทำให้ผู้ป่วยเกิดอาเจียน หรือท้องเสียได้ ซึ่งจะทำให้ร่างกายอ่อนเพลียและขาดน้ำได้ และอาหารปั่นผสม ควรนำไปแช่ตู้เย็น เพื่อให้เป็นการถนอมอาหาร หากวางไว้ในที่ที่มีอากาศร้อนอาจจะทำให้อาการบูดหรือเสียได้

แต่อาหารปั่นผสมของเรามีการผลิตที่ปลอดภัย ผ่านกระบวนการฆ่าเชื้อทั้งภาชนะที่ใส่ รวมไปถึงอาหารที่ใช้วัตถุดิบที่สดใหม่ ในการนำมาปรุงอาหารโดยผ่านการต้มสุก เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับสารอาหารที่มีประโยชน์ มีคุณภาพ รวมไปถึงสารอาหารที่ครบถ้วน ทางอาหารปั่นผสม เราผลิตจากห้องปลอดเชื้อของทางโรงพยาบาล มีการควบคุมโดยนักโภชนาการที่มีความเชี่ยวชาญในเรื่องของอาหารปั่นผสม สามารถหาซื้ออาหารปั่นผสม ได้ที่โรงพยาบาลธนบุรี 2 และโรงพยาบาลกรุงเทพ-พัทยา ดดยจะจำหน่ายอาหารสำหรับ 1 วัน แบ่งเป็นมื้อเช้า มื้อกลางวัน มื้อเย็น สามารถเก็บรักษาได้นานถึง 24 ชั่วโมง

ของตกแต่งบ้านสไตล์นอร์ดิกมินิมอล รวมไปถึงคำนึงถึงประโยชน์ใช้สอย

การแต่งบ้านสไตล์ นอร์ดิกมินิมอล (Nordic Minimalist) เป็นการผสมผสานความเรียบง่าย สะอาดตาของมินิมอล เข้ากับความอบอุ่น ฟังก์ชันการใช้งาน และการเชื่อมโยงกับธรรมชาติของสไตล์นอร์ดิกได้อย่างลงตัวค่ะ สไตล์นี้เน้นการสร้างพื้นที่ที่โปร่ง โล่ง สบายตา และใช้งานได้จริงในทุกวัน ลองมาดูไอเดียของตกแต่งบ้านที่คำนึงถึงประโยชน์ใช้สอยสำหรับสไตล์นี้กันค่ะ

หลักการสำคัญของสไตล์นอร์ดิกมินิมอล

ความเรียบง่ายและฟังก์ชัน: ทุกชิ้นต้องมีประโยชน์ใช้สอย และดีไซน์ไม่ซับซ้อน

วัสดุธรรมชาติ: เน้นไม้สีอ่อน ผ้าฝ้าย ลินิน ขนสัตว์ เซรามิก และแก้ว

โทนสีสว่างและอบอุ่น: สีขาว เทาอ่อน เบจ น้ำตาลอ่อนจากไม้ และอาจมีสีพาสเทลเล็กน้อย

แสงธรรมชาติ: เปิดรับแสงให้เข้ามาในบ้านให้มากที่สุด

ความอบอุ่นแบบ Hygge: สร้างบรรยากาศที่อบอุ่น สบาย และน่าอยู่


ไอเดียของตกแต่งบ้านสไตล์นอร์ดิกมินิมอล ที่เน้นประโยชน์ใช้สอย

1. เฟอร์นิเจอร์ไม้สีอ่อนดีไซน์เรียบ (Light Wood Furniture with Clean Lines)

เฟอร์นิเจอร์ไม้เป็นหัวใจของสไตล์นอร์ดิก และเมื่อรวมกับความมินิมอล จะเน้นที่ฟังก์ชันและการใช้งานจริง

ตัวอย่าง:

ชั้นวางของไม้แบบเปิด (Open Shelving): ใช้สำหรับวางหนังสือ ของตกแต่ง หรือต้นไม้เล็กๆ ช่วยให้ห้องดูโปร่ง และยังเป็นพื้นที่จัดแสดงของใช้ที่สวยงาม

โต๊ะกลาง/โต๊ะข้างไม้ (Coffee Table/Side Table): เลือกแบบที่มีช่องเก็บของใต้โต๊ะ หรือมีลิ้นชักเล็กๆ สำหรับเก็บรีโมท หรือของใช้กระจุกกระจิก

เก้าอี้ไม้ดีไซน์เรียบ: อาจมีพนักพิงโค้งมนเล็กน้อย หรือเป็นเส้นตรงที่ดูสบายตา ใช้งานได้จริงทั้งนั่งพักผ่อน หรือเป็นมุมอ่านหนังสือ

ประโยชน์ใช้สอย: จัดเก็บของ, วางของ, เป็นที่นั่งพักผ่อน, สร้างความอบอุ่นจากวัสดุธรรมชาติ


2. สิ่งทอจากธรรมชาติ (Natural Textiles) เช่น หมอนอิง ผ้าห่ม พรม

สิ่งทอช่วยเพิ่มความอบอุ่นและเท็กซ์เจอร์ให้กับห้อง ทำให้รู้สึกนุ่มนวลและน่าสัมผัส

ตัวอย่าง:

หมอนอิงผ้าฝ้าย/ลินิน (Cotton/Linen Cushions): เลือกสีพื้น เช่น ขาว เทา เบจ หรือลายทาง/ลายตารางเล็กๆ วางบนโซฟาหรือเตียง

ผ้าห่มถัก/ผ้าคลุมโซฟา (Knitted Throws/Sofa Covers): ทำจากผ้าฝ้าย ขนสัตว์ หรืออะคริลิกเนื้อนุ่ม สีอ่อนๆ วางพาดบนโซฟาหรือปลายเตียง

พรมขนสั้น/พรมทอจากป่าน (Low-Pile/Jute Rugs): เลือกสีอ่อนๆ หรือลายเรขาคณิตเรียบๆ วางใต้โต๊ะกลาง หรือข้างเตียง

ประโยชน์ใช้สอย: เพิ่มความสบายในการนั่ง/นอน, ให้ความอบอุ่น, เพิ่มเท็กซ์เจอร์และมิติให้กับห้อง, ซับเสียง


3. โคมไฟดีไซน์เรียบง่าย (Simple Design Lamps)

แสงสว่างเป็นสิ่งสำคัญในการสร้างบรรยากาศ และโคมไฟในสไตล์นี้ก็ต้องสวยงามและใช้งานได้จริง

ตัวอย่าง:

โคมไฟตั้งพื้นทรงสูงเพรียว (Tall Floor Lamps): มีฐานและก้านที่เรียบง่าย อาจเป็นไม้หรือโลหะสีดำ/ขาว ให้แสงสว่างในมุมที่ต้องการ

โคมไฟตั้งโต๊ะเซรามิก/ไม้ (Ceramic/Wood Table Lamps): ฐานเป็นเซรามิกผิวด้าน หรือไม้เนื้ออ่อน จับคู่กับโป๊ะโคมผ้าสีขาวนวล

โคมไฟแขวนเพดานทรงกลม/กระบอก (Pendant Lamps): ดีไซน์เรียบง่าย ทำจากโลหะสีขาว/ดำ หรือแก้วโอปอล ให้แสงสว่างเฉพาะจุด

ประโยชน์ใช้สอย: ให้แสงสว่างที่เพียงพอ, สร้างบรรยากาศอบอุ่น, เป็นของตกแต่งที่สวยงาม


4. ตะกร้าเก็บของ/กระถางต้นไม้ (Storage Baskets / Planters)

ของใช้เหล่านี้ช่วยจัดระเบียบและเพิ่มความมีชีวิตชีวาให้กับห้อง

ตัวอย่าง:

ตะกร้าสานจากหวาย/ปอ (Woven Baskets): ใช้สำหรับเก็บผ้าห่ม หมอนอิง นิตยสาร หรือของเล่นเด็ก ช่วยซ่อนความรกและเพิ่มความเป็นธรรมชาติ

กระถางต้นไม้เซรามิก/ดินเผา (Ceramic/Terracotta Pots): เลือกทรงเรขาคณิตเรียบๆ สีขาว เทา ดำ หรือสีดินเผาธรรมชาติ

ต้นไม้ฟอร์มสวย: เช่น ยางอินเดีย, มอนสเตอร่า, ลิ้นมังกร, ไทรใบสัก เพิ่มความสดชื่นและเชื่อมโยงกับธรรมชาติ

ประโยชน์ใช้สอย: จัดเก็บของให้เป็นระเบียบ, เพิ่มพื้นที่สีเขียวในบ้าน, สร้างความรู้สึกผ่อนคลาย


5. ของตกแต่งผนังที่เน้นเส้นสาย/รูปทรง (Wall Decor with Clean Lines/Shapes)

การตกแต่งผนังควรเน้นความเรียบง่าย แต่มีเอกลักษณ์

ตัวอย่าง:

ชั้นวางของติดผนังแบบลอยตัว (Floating Shelves): ทำจากไม้สีอ่อน หรือโลหะบางๆ ใช้สำหรับวางหนังสือไม่กี่เล่ม หรือของตกแต่งชิ้นเล็กๆ

กระจกทรงกลม/วงรี (Round/Oval Mirrors): เลือกแบบที่มีกรอบบางๆ หรือไร้กรอบ เพื่อเพิ่มความโปร่งโล่งและสะท้อนแสง

งานศิลปะนามธรรม/ภาพวาดเส้น (Abstract Art/Line Art): เลือกภาพที่เน้นสีขาว ดำ เทา หรือสีเอิร์ธโทน ในกรอบไม้สีอ่อน หรือกรอบโลหะบางๆ

ประโยชน์ใช้สอย: เพิ่มพื้นที่จัดแสดง, ทำให้ห้องดูกว้างขึ้น, สร้างจุดโฟกัสที่สวยงามบนผนัง

การแต่งบ้านสไตล์นอร์ดิกมินิมอลที่คำนึงถึงประโยชน์ใช้สอย คือการสร้างสรรค์พื้นที่ที่สวยงามน่าอยู่ สงบ และตอบโจทย์การใช้ชีวิตประจำวันได้อย่างลงตัวค่ะ หวังว่าไอเดียเหล่านี้จะเป็นประโยชน์นะคะ!

การติดตั้งผ้ากันไฟ ควรระวังอะไรบ้าง

การติดตั้งผ้ากันไฟควรระมัดระวังหลายประการ เพื่อให้มั่นใจว่าผ้ากันไฟจะสามารถใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพและปลอดภัยเมื่อเกิดเหตุการณ์ไฟไหม้ โดยมีข้อควรระวังดังนี้:

1. การเลือกตำแหน่งติดตั้ง

บริเวณที่มีความเสี่ยงสูง: ติดตั้งผ้ากันไฟในบริเวณที่มีความเสี่ยงต่อการเกิดไฟไหม้สูง เช่น ห้องครัว ห้องเครื่องจักร หรือบริเวณที่มีสารไวไฟ
เข้าถึงง่าย: ติดตั้งผ้ากันไฟในตำแหน่งที่เข้าถึงได้ง่ายและรวดเร็วเมื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน
ระยะห่างจากแหล่งความร้อน: ติดตั้งผ้ากันไฟให้ห่างจากแหล่งความร้อนโดยตรง เพื่อป้องกันการเสื่อมสภาพของผ้า

2. การติดตั้งที่ถูกต้อง

ความแข็งแรงของการยึดติด: ยึดติดผ้ากันไฟให้แน่นหนา เพื่อป้องกันการหลุดร่วงเมื่อเกิดเหตุการณ์ไฟไหม้
ความเรียบร้อยของการติดตั้ง: ติดตั้งผ้ากันไฟให้เรียบร้อย ไม่ให้มีรอยยับหรือรอยพับที่อาจทำให้ประสิทธิภาพลดลง
การติดตั้งตามคำแนะนำ: ติดตั้งผ้ากันไฟตามคำแนะนำของผู้ผลิตและมาตรฐานความปลอดภัยที่เกี่ยวข้อง

3. การเตรียมอุปกรณ์

อุปกรณ์ติดตั้ง: ใช้อุปกรณ์ติดตั้งที่เหมาะสม เช่น ตะขอ สกรู หรืออุปกรณ์ยึดอื่นๆ ที่มีความแข็งแรง
เครื่องมือช่าง: ใช้เครื่องมือช่างที่เหมาะสมและปลอดภัยในการติดตั้ง

4. ความปลอดภัยส่วนบุคคล

อุปกรณ์ป้องกัน: สวมอุปกรณ์ป้องกันส่วนบุคคล (PPE) เช่น ถุงมือ แว่นตา หรือหน้ากาก เพื่อป้องกันอันตรายจากการติดตั้ง
ความระมัดระวัง: ระมัดระวังในการติดตั้ง เพื่อป้องกันการบาดเจ็บจากเครื่องมือหรือวัสดุ

5. การตรวจสอบหลังการติดตั้ง

ความมั่นคง: ตรวจสอบความมั่นคงของการติดตั้ง เพื่อให้แน่ใจว่าผ้ากันไฟจะไม่หลุดร่วง
ความพร้อมใช้งาน: ตรวจสอบความพร้อมใช้งานของผ้ากันไฟ เพื่อให้แน่ใจว่าสามารถใช้งานได้ทันทีเมื่อเกิดเหตุฉุกเฉิน

6. การฝึกอบรม

การใช้งาน: ฝึกอบรมพนักงานหรือผู้อยู่อาศัยให้มีความรู้ความเข้าใจในการใช้งานผ้ากันไฟอย่างถูกต้อง
การดูแลรักษา: ฝึกอบรมการดูแลรักษาผ้ากันไฟอย่างเหมาะสม เพื่อยืดอายุการใช้งาน

ข้อควรระวังเพิ่มเติม

การเลือกผ้ากันไฟ: เลือกผ้ากันไฟที่เหมาะสมกับลักษณะการใช้งานและสภาพแวดล้อม
การตรวจสอบเป็นประจำ: ตรวจสอบผ้ากันไฟเป็นประจำ เพื่อหารอยชำรุดหรือความเสียหาย
การเปลี่ยนผ้ากันไฟ: เปลี่ยนผ้ากันไฟเมื่อหมดอายุการใช้งานหรือเมื่อพบรอยชำรุด

Doctor At Home: สิ่งแปลกปลอมเข้าหู (Foreign body in ear canal)

สิ่งแปลกปลอมเข้าหู เป็นภาวะที่พบได้บ่อยในเด็กเล็ก ส่วนใหญ่ไม่มีอันตราย ส่วนน้อยอาจทำให้หูอักเสบจากการติดเชื้อ

สิ่งแปลกปลอมมักเป็นวัตถุขนาดเล็ก เช่น เมล็ดผลไม้ เมล็ดถั่ว ลูกปัด เศษก้อนยางลบ เศษกระดาษ เศษไม้ เศษอาหาร ชิ้นส่วนของเล่นขนาดเล็ก ถ่านกระดุม (button battery) เป็นต้น มักพบในเด็กเล็กที่ชอบเล่นซนหรืออยากลองอยากรู้ นำวัตถุไปแหย่ใส่เข้าไปติดอยู่ในรูหู ส่วนในผู้ใหญ่อาจเกิดจากการชอบแคะหูหรือปั่นหู แล้วมีเศษสำลีหรือกระดาษทิชชูติดอยู่ในรูหู

บางครั้งอาจเกิดจากเหตุบังเอิญที่มีแมลงขนาดเล็ก (เช่น ลูกแมลงสาบ ยุง มด หมัด เห็บ) บินหรือไต่เข้าไปอยู่ในหู ซึ่งอาจพบได้ในคนทุกวัย การนอนบนพื้น หรือนอนอยู่บริเวณนอกบ้านหรือกลางป่า หรือการอุ้มสัตว์เลี้ยงพาดบ่า มีความเสี่ยงต่อการมีแมลงไต่เข้าหู

สาเหตุ

มักเกิดจากการเอาสิ่งแปลกปลอมแหย่ใส่เข้าไปในหู หรือมีแมลงบินหรือไต่เข้าหู

อาการ

อาการขึ้นกับชนิดและขนาดของสิ่งแปลกปลอม

ถ้าเป็นแมลงเข้าหู อาจมีความรู้สึกว่ามีแมลงดิ้นไปมา หรือมีเสียงดังหึ่ง ๆ อยู่ในหูน่ารำคาญ หรือมีอาการปวดเจ็บในหู

ถ้าเป็นวัตถุแปลกปลอมเข้าหู อาจรู้สึกมีอะไรกลิ้งไปมาในรูหู หรือมีเสียงดังขลุกขลักเวลาเคี้ยวอาหารหรืออ้าปาก-หุบปาก บางครั้งอาจไม่มีอาการอะไรและปล่อยไว้ไม่ได้แก้ไข ก็อาจเกิดอาการปวดเจ็บในหู หูอื้อ มีน้ำหนองไหล (เนื่องจากหูอักเสบ) ตามมา

ถ้าเป็นวัตถุชิ้นโตที่อุดแน่นรูหู ทำให้มีอาการปวดหู หูอื้อ หูตึง การได้ยินลดลง

บางครั้งอาจพบว่ามีเลือดออกจากหู เนื่องจากเป็นสิ่งแปลกปลอมที่มีความแหลมคม หรือเนื่องเพราะมีความพยายามใช้อุปกรณ์เขี่ยเอาสิ่งแปลกปลอมออกเองจนเกิดแผลถลอก

นอกจากนี้ บางรายอาจมีอาการคลื่นไส้ อาเจียน ไอหรือกระแอมร่วมด้วย ซึ่งเป็นปฏิกิริยาที่ถูกกระตุ้นให้เกิดขึ้นจากการมีสิ่งแปลกปลอมไประคายเคืองต่อช่องหู

ภาวะแทรกซ้อน

ส่วนใหญ่ไม่มีภาวะแทรกซ้อนแต่อย่างใด เมื่อเอาสิ่งแปลกปลอมออกก็จะหายเป็นปกติ

แต่ถ้าปล่อยให้สิ่งแปลกปลอมติดอยู่ในรูหูเป็นเวลานาน (โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเศษพืช หรือเศษอาหาร) อาจเกิดการติดเชื้อ ทำให้หูชั้นนอกอักเสบ มีอาการไข้ ปวดหู หูอื้อ การได้ยินลดลง มีน้ำหนองไหล

บางรายอาจทำให้เกิดแก้วหูทะลุ

สำหรับสิ่งแปลกปลอมที่เป็นถ่านกระดุม (button battery ซึ่งใช้กับของเล่นและอุปกรณ์ต่าง ๆ) หากปล่อยไว้ สารเคมีภายในถ่านอาจรั่วไหลออกมา ทำให้ผิวหนังในช่องหูไหม้ เยื่อแก้วหูทะลุ เกิดการติดเชื้อแทรกซ้อน รวมทั้งอาจทำลายอวัยวะต่าง ๆ ภายในหูชั้นกลาง ทำให้หูหนวกได้ อันตรายจากถ่านกระดุมนี้มักเกิดขึ้นในเวลาประมาณ 3-6 ชั่วโมง (พบว่าเร็วสุด อาจเกิดขึ้นหลังเกิดเหตุเพียง 1-2 ชั่วโมง)

การวินิจฉัย

แพทย์จะวินิจฉัยจากอาการ ประวัติการเจ็บป่วย และการตรวจร่างกาย

ที่สำคัญคือ การใช้เครื่องส่องหู (otoscope) ตรวจพบสิ่งแปลกปลอมอยู่ในรูหู

ในรายที่สงสัยว่ามีถ่านกระดุม (button battery) เข้าหู แพทย์จะทำการตรวจด้วยการเอกซเรย์

การรักษาโดยแพทย์

แพทย์จะให้การดูแลรักษา ดังนี้

1. ถ้าเป็นแมลงเข้าหู ให้ผู้ป่วยเอียงหูข้างที่มีแมลงตั้งขึ้นด้านบน แล้วดึงใบหูไปด้านหลังเพื่อให้รูหูอยู่ในแนวตรง แล้วใช้น้ำมันพืช (เช่น น้ำมันถั่วเหลือง น้ำมันรำข้าว น้ำมันเมล็ดทานตะวัน น้ำมันปาล์ม น้ำมันมะกอก) น้ำมันทาตัวเด็ก (เบบี้ออยล์) ยาหยอดหู หรือน้ำยากลีเซอรีนโบแรกซ์ ค่อย ๆ หยอดใส่ลงไปในรูหูจนเต็ม รอจนเห็นแมลงไต่หรือลอยขึ้นมา แล้วทำการเขี่ยหรือคีบออก

ถ้าไม่เห็นแมลงไต่หรือลอยขึ้นมา ก็จะให้เอียงหูข้างนั้นลงมาด้านล่าง ให้ของเหลวที่หยอดนั้นไหลออกมา โดยใช้ผ้า กระดาษ หรือภาชนะรอง ดูว่ามีแมลงหลุดออกมาหรือไม่

2. ถ้าเป็นสิ่งแปลกปลอมที่เป็นวัตถุ ให้เอียงหูข้างที่มีปัญหาไปทางด้านล่าง (หันลงไปทางพื้น) และดึงใบหูไปด้านหลังเพื่อให้รูหูอยู่ในแนวตรง เขย่าศีรษะเบา ๆ ถ้าเป็นสิ่งเล็ก ๆ อาจหลุดออกมาได้

3. ถ้าลองปฏิบัติดังกล่าวแล้วไม่ได้ผล แพทย์จะใช้เครื่องมือช่วยเอาออก ซึ่งมีให้เลือกหลายวิธี ขึ้นกับชนิดของสิ่งแปลกปลอมและตำแหน่งที่สิ่งแปลกปลอมติด เช่น ใช้ปากคีบเล็กคีบออก ใช้เครื่องดูดดูดออก ใช้น้ำฉีดล้างออก เป็นต้น (สำหรับเด็กเล็ก ซึ่งมักดิ้นไปมา ทำให้ยากต่อการทำ แพทย์อาจจำเป็นต้องวางยาให้หลับ)

ผลการรักษา เมื่อนำสิ่งแปลกปลอมออกได้ก็มักจะหายเป็นปกติ

ส่วนในรายที่ปล่อยจนมีภาวะแทรกซ้อน แพทย์ก็จะให้การรักษาตามภาวะที่พบ (เช่น ให้ยาปฏิชีวนะสำหรับผู้ที่มีหูอักเสบ ให้การรักษาเยื่อแก้วหูที่ทะลุ) ซึ่งมักจะหายขาดได้

การดูแลตนเอง

ถ้าสงสัยว่ามีสิ่งแปลกปลอมเข้าหู ควรไปพบแพทย์โดยเร็วถ้ามีอาการปวดหูมาก หรือมีเลือดหรือน้ำหนองไหล

ถ้าไม่มีอาการดังกล่าว ควรทำการปฐมพยาบาล ดังนี้

1. ห้ามใช้นิ้วมือ ไม้พันสำลี ไม้แคะหู ก้านไม้ขีดไฟ หรืออุปกรณ์ใด ๆ พยายามเขี่ยเอาสิ่งแปลกปลอมออก เพราะอาจดันให้สิ่งแปลกปลอมลึกเข้าไป ทำให้แก้วหูทะลุหรือเกิดแผลถลอกในช่องหูได้ และทำให้การเอาออกในภายหลังมีความยากมากขึ้น

2. ถ้าสังเกตเห็นสิ่งแปลกปลอมได้ด้วยตาเปล่า ซึ่งไม่ได้เป็นของแข็ง (เช่น เป็นเศษกระดาษ หรือสำลี) และอยู่ตื้นพอที่จะคีบออกได้ ให้ใช้ไฟส่องสว่างเพื่อให้เห็นชัดเจน ใช้ปากคีบหรือแหนบค่อย ๆ คีบวัตถุนั้นออกมา ถ้ายังมีอาการผิดปกติหรือสงสัยว่ายังมีวัตถุบางส่วนตกค้างอยู่ ควรไปพบแพทย์โดยเร็ว

3. ถ้าสงสัยว่ามีแมลงเข้าหู ให้ใช้น้ำมันพืช (ซึ่งมีอยู่ในห้องครัว) หรือน้ำมันทาตัวเด็ก (เบบี้ออยล์) หยอดใส่เข้าไปในรูหูข้างที่มีอาการ โดยทำตามวิธีเดียวกับการรักษาโดยแพทย์ดังกล่าวข้างต้น (ดูหัวข้อ "การักษาโดยแพทย์" ด้านบน)

วิธีนี้ห้ามใช้กับผู้ป่วยที่มีเยื่อแก้วหูทะลุ และไม่ควรใช้กับสิ่งแปลกปลอมที่เป็นวัตถุ เพราะอาจดันให้วัตถุนั้นเข้าไปลึกมากขึ้น และถ้าเป็นวัตถุที่ดูดซับของเหลวได้ (เช่น สำลี กระดาษ เศษพืช เศษอาหาร) ก็อาจทำให้วัตถุพองตัวอุดแน่นรูหูมากขึ้น

สิ่งแปลกปลอมเข้าหู

4. ถ้าสงสัยมีสิ่งแปลกปลอมที่เป็นวัตถุ ให้เอียงหูข้างที่มีปัญหาไปทางด้านล่าง (หันลงไปทางพื้น) และดึงใบหูไปด้านหลังเพื่อให้รูหูอยู่ในแนวตรง เขย่าศีรษะเบา ๆ ถ้าเป็นสิ่งเล็ก ๆ จะหลุดออกมาได้ หากไม่ได้ผลควรไปพบแพทย์

ไม่ควรใช้ของเหลว (เช่น น้ำ น้ำมันพืช ยาหยอดหู) หยอดหู เพราะนอกจากไม่ได้ประโยชน์แล้ว ยังอาจทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อนหากมีเยื่อแก้วหูทะลุที่เกิดมาจากสิ่งแปลกปลอม

5. ควรไปพบแพทย์ ถ้ามีลักษณะข้อใดข้อหนึ่ง ดังต่อไปนี้

    มีเลือดหรือน้ำหนองไหลออกจากหู หรือมีเยื่อแก้วหูทะลุ ซึ่งไม่ควรหยอดของเหลวเข้าไปในหู
    สิ่งแปลกปลอมเป็นถ่านกระดุม ควรไปพบแพทย์ด่วน เพื่อให้แพทย์ช่วยเอาออกมาให้เร็วที่สุด เนื่องจากหากปล่อยไว้อาจเกิดภาวะแทรกซ้อนร้ายแรง ทำให้หูพิการได้
    หลังจากทำการปฐมพยาบาลแล้วไม่เห็นสิ่งแปลกปลอมหลุดออกมา หรือหลังจากเห็นสิ่งแปลกปลอมหลุดออกมาแล้วแต่ยังมีอาการปวดหู หูอื้อ และการได้ยินลดลงอยู่เหมือนเดิม หรือสงสัยว่ายังมีสิ่งแปลกปลอมบางส่วนค้างคาอยู่ในหู
    ไม่มั่นใจที่จะทำการแก้ไขด้วยตัวเอง
    กังวลหรือสงสัยว่ามีสิ่งแปลกปลอมค้างคาอยู่ในหู แม้ผู้ป่วยจะไม่มีอาการ

การป้องกัน

    คอยระมัดระวัง เก็บเศษวัตถุ (รวมทั้งถ่านกระดุม) ทิ้ง ไม่ให้เด็กหยิบได้
    ห้ามปรามและคอยเฝ้าระวัง ไม่ให้เด็กเล็กเล่นซนเอาสิ่งแปลกปลอมแหย่ใส่เข้าไปในหู
    หลีกเลี่ยงการปั่นหู หรือแคะหูเล่น (นอกไม่มีความจำเป็นแล้วยังอาจเกิดผลเสียได้)
    หลีกเลี่ยงการนอนบนพื้นและนอนในที่ที่มีความเสี่ยงต่อการมีแมลงเข้าไปหู
    รักษาที่นอนให้สะอาด และคอยระวังไม่ให้มีแมลงในบ้านและในห้องนอน
    ไม่ควรนำสัตว์เลี้ยงขึ้นมาบนที่นอน และไม่ควรอุ้มสัตว์เลี้ยงพาดบ่า เพื่อป้องกันไม่ให้เห็บหรือหมัดจากสัตว์เลี้ยงไต่เข้าหู

ข้อแนะนำ

1. เด็กเล็กที่มีสิ่งแปลกปลอมเข้าหูเพราะแอบเล่นซน อาจไม่บอกให้ผู้ปกครองทราบ เพราะกลัวถูกดุหรือลงโทษ ทำให้ไม่ทราบปัญหา และปล่อยปละให้เกิดความล่าช้าในการรักษา จนอาจมีภาวะแทรกซ้อน และมีความยุ่งยากในการรักษาได้ ผู้ปกครองควรสังเกตอาการและพฤติกรรมการเล่นของเด็ก หากเด็กบ่นว่ามีอาการปวดหู หูอื้อ หรือสงสัยมีสิ่งแปลกปลอมเข้าหู (โดยยังไม่มีอาการผิดปกติ) ไม่ควรดุว่าเด็ก ควรพูดคุยถามไถ่ด้วยดี และพาเด็กไปพบแพทย์โดยเร็ว

2. เมื่อพบเด็กมีสิ่งแปลกปลอมเข้าหู ควรตรวจดูให้ถี่ถ้วนว่าอาจมีสิ่งแปลกปลอมในหูอีกข้าง และในจมูกหรือไม่ เพราะบางครั้งเด็กอาจแหย่ใส่วัตถุเข้าหลายที่ก็ได้

3. สำหรับผู้ป่วยที่มีสิ่งแปลกปลอมเข้าหูบางราย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กเล็กที่ชอบดิ้นไปมา ระหว่างทำการเอาสิ่งแปลกปลอมออกแพทย์อาจจำเป็นต้องวางยาสลบ ซึ่งเพื่อความปลอดภัย ผู้ป่วยต้องงดน้ำและอาหารก่อนเป็นเวลา 8-12 ชั่วโมง ดังนั้น ผู้ป่วยที่จำเป็นต้องเดินทางไปรับการรักษาที่โรงพยาบาล ควรงดน้ำและอาหารตั้งแต่อยู่ที่บ้าน จะได้ไม่ต้องเสียเวลาอยู่รอเตรียมตัวในการวางยาสลบนานไป

บ้านติดรถไฟฟ้า เพฟ กาญจนาฯ - ราชพฤกษ์ (PAVE Kanchana-Ratchaphruek)
เริ่มต้น 4 ลบ. 

เพฟ กาญจนาฯ - ราชพฤกษ์ (PAVE Kanchana-Ratchaphruek)
เตรียมพบกับบ้านเดี่ยวโครงการใหม่ เพฟ กาญจนาฯ – ราชพฤกษ์ จาก SC Asset บ้านเดี่ยวโครงการใหม่ ติดถนนกาญจนาฯ เพียง 10 นาที* ถึงเซ็นทรัลเวสต์เกต

รายละเอียดโครงการ
 ชื่อโครงการ               เพฟ กาญจนาฯ - ราชพฤกษ์ (PAVE Kanchana-Ratchaphruek)
 เจ้าของโครงการ          เอสซี แอสเสท คอร์ปอเรชั่น
 แบรนด์ย่อย                เพฟ
 ราคา                       เริ่มต้น 4 ลบ.
 ประเภทบ้าน               บ้านเดี่ยว
 ลักษณะทำเล              บ้านใกล้เมือง
 พื้นที่โครงการ             82 ไร่ 2 งาน 78 ตร.ว.
 จำนวนบ้าน               โปรดสอบถามข้อมูลกับทางโครงการ
 แบบบ้านทั้งหมด         โปรดสอบถามข้อมูลกับทางโครงการ
  เนื้อที่บ้าน                ตั้งแต่ 50.1 ตร.ว.
 พื้นที่ใช้สอย             โปรดสอบถามข้อมูลกับทางโครงการ
 จำนวนชั้น                2 ชั้น
 หน้ากว้าง                โปรดสอบถามข้อมูลกับทางโครงการ
 จำนวนห้องนอน         โปรดสอบถามข้อมูลกับทางโครงการ
 จำนวนที่จอดรถ         โปรดสอบถามข้อมูลกับทางโครงการ
 สาธารณูปโภค

สถานที่ใกล้เคียง
 โซน         ลาดหลุมแก้ว
 ที่ตั้ง         ถนนกาญจนาภิเษก ตำบลคลองพระอุดม อำเภอลาดหลุมแก้ว จังหวัดปทุมธานี 10140

 ขนส่งสาธารณะ
ใกล้รถไฟฟ้า, รถไฟฟ้าสายสีม่วง, สถานี(บางซื่อ - บางใหญ่)(คลองบางไผ่)
ใกล้ทางด่วน (จุดขึ้นทางด่วน ศรีสมาน, จุดขึ้นทางด่วน แจ้งวัฒนะ)

 สถานที่สำคัญใกล้เคียง
ศูนย์การค้า
1. Dohome บางบัวทอง 6 กม.
2. Makro บางบัวทอง 9.6 กม.
3. ไทวัสดุ 10 กม.
4. Robinson ราชพฤกษ์ 11 กม.
5. Homepro บางบัวทอง 11.4 กม.
6. Central Westgate 13.5 กม.
7. IKEA 13.5 กม.
8. Index 14 กม.
9. Lotus North ราชพฤกษ์ 14 กม.

สถานศึกษา
1. โรงเรียนสารสาสน์ บางบัวทอง 6.9 กม.
2. โรงเรียนสารสาสน์ ราชพฤกษ์ 4.9 กม.
3. โรงเรียนนานาชาติ DBS 14 กม.
4. โรงเรียนเด่นหล้า พระราม 5 21.6 กม.

สถานพยาบาล
1. โรงพยาบาลปากเกร็ด 2 8 กม.
2. โรงพยาบาลเกษมราษฎร์ อินเตอร์เนชั่นแนล 13 กม.

“สร้างเงินแสนจากครัวที่บ้าน” สไตล์ครูแมกซ์

จุดเริ่มต้นเพียงแค่ไม่มีใจรักการเป็นลูกน้อง และไม่ชอบการทำงานในองค์กร บวกกับมีความตั้งใจที่ว่า อยากฝึกทักษะการทำอาหารไว้ทำให้คุณพ่อคุณแม่ทานตอนท่านแก่
พร้อมกับคำพูดของคุณแม่ที่ชอบบอกว่า “การขายของมันได้จับเงินทุกวัน” นั่นคือจุดตัดสินใจ

ครูแมกซ์
จุดเริ่มต้นง่ายๆก็เริ่มจากการเรียนรู้จากคุณแม่ของครูแมกซ์เอง ท่านเป็นคนทำอาหารไทยอร่อย และเคยเปิดร้านอาหารมาก่อนตอนครูแมกซ์เด็กๆ
โดยใช้การถาม สังเกตอย่างละเอียด และฝึกชิมรสชาติของอาหารที่แท้จริง (เพราะคุณแม่ไม่เคยชั่งตวงวัดแม่บอกชิมให้เป็นไม่ต้องมาถามสูตร555)
ร่วมกับการเรียนรู้ผ่านสื่อออนไลน์ เช่น ยูทูป ดูทุกวันตลอดระยะเวลา 8-10ปี พร้อมกับการซื้อวัตถุดิบมาลงมือทำจริง ชิมจริง ทำให้คคุณแม่ทานจริง

ครูแมกซ์
จนถึงจุดที่มั่นใจแล้วว่า…จะทำอาหารเพื่อสร้างรายได้เริ่มง่ายๆจากครัวที่บ้าน
จากประสบการณ์ตลอดระยะเวลา15ปี ที่ครูแมกซ์มีรายได้จากอาหาร ไม่ว่าจะเป็นการยืนขายสลัดริมถนนหน้าตึกชาญอิสะ2 เปิดรับออเดอร์ลุกค้าในหมู่บ้าน การพรีออเดอร์ผ่านทางโซเชียลมีเดีย หรือแม้กระทั่งการออกบูทตามห้างดังต่างๆ

ทั้งหมดนี้ผ่านการทำจริง ได้ผลลัพธ์จริงมาทั้งหมดแล้วด้วยตัวครูแมกซ์เองคนเดียว (แบบไม่เลือกการมีลูกน้อง)

จึงมั่นใจมากว่าจากประสบการณ์ทั้งหมดที่ครูแมกซ์สั่งสมมาตลอดจนถึงวันนี้

ไข่เจียว
ครูแมกซ์ได้พิสูจน์แล้วว่า…การสร้างเงินแสนจากครัวที่บ้าน “มันทำได้จริง”
ครูแมกซ์ก็พร้อมที่จะถ่ายทอดทุกสูตรลัด แบไต๋ทุกเคล็ดลับให้คุณแบบหมดเปลือก!!  !!ความตั้งใจนั้นมันก็ได้เกิด”ผลลัพธ์”กับลูกศิษย์ครูแมกซ์เรียบร้อยแล้ว

📌น้องมิ้นท์ นักเรียนคอร์สไพรเวทจับมือทำรอบสด
ลาออกจากงานประจำเพื่อมาเปิดร้านขายอาหาร หลังจากเรียนกับครูแมกซ์ไปเพียงแค่3วัน น้องได้จับเงินบาทแรกจากอาหารทันที!!
โดยเปิดรับพรีออเดอร์จากอาพาร์ทเมนต์ (โดยมีครูแมกซ์เป็นที่ปรึกษาตลอด1เดือนเต็ม) เริ่มจากเมนูง่ายๆที่ครูแมกซ์เลือกให้เป็นเมนูประจำร้าน คือ “เมนูไข่ฟูหมูฉ่ำนัว”

‼️ล่าสุดเพียงแค่ 2เดือน ยอดขายเดือนกุมภาพันธ์ 68
สรุปได้ยอดขาย 60,000 บาท (ทำด้วยตัวคนเดียว)

📌น้องเติ๊ด นักเรียนคอร์สออนไลน์
เป็นพนักงานประจำหัวหน้าแผนกHR อยากหาอาชีพเสริมเพื่อวางแผนลาออกจากงานประจำ หลังจากเรียนคอร์สครูแมกซ์ภายใน 7 วัน น้องได้จับเงินบาทแรกจากอาหารทันที!!
โดยเปิดรับออเดอร์ที่คอนโด เริ่มจากเมนูง่ายๆที่เรียนจากคอร์สสูตรกะเพรา กับ คอร์ส10เมนูไข่ทำง่ายรายได้ปัง เมนูประจำร้าน คือ “เมนูข้าวไข่เจียว ไข่ข้น”
‼️ล่าสุดเพียงแค่ 2เดือน ยอดขายได้มากกว่าเงินเดือนประจำเป็นที่เรียนร้อยแล้ว พร้อมกับยื่นใบลาออก (แต่นายยังไม่อนุมัติ)


สนใจติดต่อสอบถามข้อมูล
ไลน์ ID  :  @krumax
Page FB : https://web.facebook.com/profile.php?id=61569480015186
เว็บไซด์ : https://krumax.net/krumaxcourse/
เบอร์โทร : 081-413-4479